Haaienverhuizing

Het heeft even geduurd, maar eindelijk is het dan zover! Het zeildoek dat enkele maanden als afscheiding fungeerde, is verwijderd en de hamerhaaien hebben het ruime sop gekozen. Ze zwemmen nu samen met de luipaardhaaien en de zwartpunthaaien in het haaienbassin. Aan dit bijzondere moment ging echter een hele geschiedenis vooraf.

In december waren twee jonge hamerhaaien naar Burgers’ Ocean gekomen. In principe gaan alle nieuwe vissen altijd eerst in quarantaine voordat ze bij de andere vissen worden geïntroduceerd. Alleen hebben hamerhaaien zoveel ruimte nodig dat dit niet mogelijk was. Zo’n groot quarantainebassin hebben we niet achter de schermen. Dus werd besloten het haaienbassin tijdelijk in tweeën te splitsen met een zeil: links één miljoen liter voor de hamerhaaien en rechts de andere twee miljoen liter voor de andere vissen.

In afzondering

Quarantaine, ofwel afzondering van alle andere dieren, is een belangrijke periode voor nieuwe dieren. “Zijn ze niet ziek of hebben ze niets onder de leden? Lusten ze het Arnhemse eten wel?” Allemaal vragen die van levensbelang kunnen zijn voor de nieuwe dieren. Als ze direct bij de andere vissen worden gezet, geeft dat voor de nieuwkomers veel onrust. Daardoor steken ziektes eerder de kop op en kunnen de andere dieren ook besmet raken. Juist de afzondering maakt het ook mogelijk de dieren goed te observeren. Eerst mogen de nieuwelingen eten van de bodem oppakken, daarna moeten ze leren om op één bepaalde plek van een stok te eten. Dat duurde allemaal wat langer dan verwacht. Het mannetje had er weinig problemen mee, maar het vrouwtje vond het lastig. Vandaar dat de hamerhaaien langer in afzondering moesten blijven dan verwacht.

Het doek gaat omhoog

Maar dan is het langverwachte moment daar: het zeil gaat er tussenuit! De haaien hebben elkaar al heel wat keren achter het zeil gezien, maar wat gebeurt er als ze bij elkaar komen? Dat is niet eenvoudig te beantwoorden. De verwachting was dat de haaien wel even achter elkaar aan zouden gaan, maar dat er geen echte problemen zouden ontstaan. Maar je weet het nooit als je met dieren werkt. Het grote moment was daar: even keken de haaien elkaar in de ogen, maar eigenlijk bleef het rustig. De weken daarna ging het met de man prima. Alleen de vrouw heeft nog wat moeite met haar nieuwe vrienden. Ze heeft duidelijk nog wat tijd nodig om te wennen.

Teamsport

Om het zeil weg te halen, moesten in totaal vier duikers het bassin in om deze klus te klaren. Twee van deze duikers moesten het zeil losmaken. De andere twee duikers waren zogenaamde ‘haaienduikers’. Zij hadden beiden een stok bij zich, waarmee ze ieder één van hun twee collega-duikers tegen nieuwsgierige haaien konden beschermen. Daarnaast waren er zowel een duikploegleider als een haaienkijker boven water aanwezig: de eerste hield het team in de gaten en zou de duikers uit het bassin halen, als hij het niet vertrouwde. De haaienkijker hield op zijn beurt de duikploegleider op de hoogte over het gedrag van de haaien. Tot slot stonden er nog vier personen langs de kant die het zeil uit het bassin moesten halen. Een echt team dat als een goed geoliede machine zijn werk deed. En de haaien? Die vonden het allemaal prima!