Anna Oposa: ambassadrice van de Filippijnse zeeën

Met haar 24 jaar doet de veelzijdige Anna Oposa denken aan een tol, hoppend van het ene naar het andere project. Ze is schrijfster, spreekster, artieste en docente. Tegenwoordig is Anna echter vooral bekend als voorvechtster van de natuur en niet bang om op te komen voor de bescherming van de Filippijnse zee. Met haar dynamiek en charisma brengt Anna een kracht teweeg die essentieel is bij de aanpak van problemen rondom biodiversiteit.

De wereld rond voor mondiale problemen

In 2008 werd Anna verkozen als één van de Filippijnse Jeugd Ambassadeurs voor de Association for Southeast Asian Nations (ASEAN) en Japan waarvoor ze zes landen aandeed in twee maanden tijd om te spreken over milieuproblemen. Eenmaal terug in de Filippijnen zette ze in 2009 de organisatie Isko Cleans UP (ICU) op dat het afvalbeheer in het Pacifische gebied reguleert. ICU verbood het gebruik van schuimplastic verpakking van levensmiddelen en organiseerde maandelijkse beurzen over recycling. Een jaar later, in 2010, reisde ze af naar de UN Climate Conference in Cancun, Mexico, als één van de jeugdvertegenwoordigers van de Filippijnse delegatie. Tegelijkertijd legde ze de laatste hand aan het boek dat ze met Kester schreef en dat eind 2011 uitkwam – An Introduction to Climate Change for Filipinos.

Een golf van verandering

Op de catastrofe die rond april en mei 2011 in de media bekend werd als ´de verkrachting van de Filippijnse zeeën´-  waarbij 161 karetschildpadden en 21169 zwarte koraalstukken en bedreigde schelpen illegaal werden gevangen en verhandeld – reageerde Anna direct door overheidsfunctionarissen aan te schrijven. De media-aandacht die ze hierbij kreeg, breidde zich uit toen ze op de nationale televisiezender voor de senaat getuigde tegen bedrijven die zich inlieten met illegale activiteiten en tegen de overheidsfunctionarissen die haar in eerste instantie niet te hulp kwamen.

Een sanctuarium voor voshaaien

Later zette Anna de organisatie Save Phillipine Seas (SPS) mede op. Deze organisatie speelt een belangrijke rol in het nieuwe project gericht op de totstandkoming van het eerste sanctuarium voor voshaaien in Malapascua, Filippijnen. Voshaaien staan als kwetsbaar te boek op de Rode Lijst van IUCN. Deze haaiensoort wordt regelmatig gesignaleerd bij Monad Shoal, een zeeberg acht kilometer verwijderd van Malapascua, vanwege specifieke soorten poetslipvissen die daar voorkomen. Deze vissen verwijderen parasieten bij de voshaaien. Dit is uniek in de Filippijnen en daarom in trek bij het toerisme. Tegelijkertijd zijn de haaien zeer kwetsbaar voor jagers vanwege hun vinnen en hoge vleeskwaliteit wanneer ze zich naar de ondiepe kustwateren begeven. Tachtig procent van de wereldwijde voshaaipopulatie is in de afgelopen vijftien jaar al verloren gegaan door de jacht.

Gemeenschappelijk

Het succes van het sanctuarium zal niet alleen lokaal, maar ook mondiaal van belang zijn. SPS zet zich in voor het bij elkaar brengen van de verschillende aandeelhouders in de regio. Ze dient hierbij als verbindingspartij en koppelt zo alle initiatieven van de aandeelhouders gericht op deze bescherming aan elkaar, waardoor een routekaart ontstaat. Het doel van dit overzicht is niet om de aandeelhouders te dwingen om samen te werken, maar om hen inzicht te geven in hun grote rol om een gemeenschappelijk doel te bereiken – de bescherming van het zeemilieu.

Mariene bescherming

Anna is constant in overleg met alle sectoren van de Filippijnse overheid voor de wijziging en handhaving van milieuwetten. Bovendien probeert ze het aantal beschermde mariene gebieden rond de archipel te vergroten. ´De Filippijnen zijn het centrum van de wereld als het gaat om mariene biodiversiteit, maar tegelijkertijd zijn ze ook het centrum van mariene tegenspoed´, legt Anna uit. Ze straalt positiviteit uit, ondanks de vele redenen om haar strijd op te geven. ´Mensen zijn de grootste bedreiging voor het milieu, maar ze zijn ook haar grootste hoop. Wij hebben de bekwaamheid om de wereld van goede ideeën, acties en positiviteit te voorzien´, vervolgt Anna. ´ Als wij, Filippino´s, niet het initiatief nemen om ons land te beschermen en te herstellen, wie zal het dan doen?´