Verbazing alom

We hebben een nieuwe vissoort in de rifkloof, het bassin waar ook de murenen leven: de grootoogbaars. Het is niet zo verbazingwekkend waar zijn naam vandaan komt als je hem diep in zijn enorme ogen kijkt. Deze verborgen vissoort heeft zijn plaats gevonden tussen de brutale medebewoners in de rifkloof. In korte tijd zie je de dieren van gedrag veranderen van een verlegen, verschuilende vis naar een ‘actieve, aanwezige’ vis.

Grote ogen

De grote ogen bij deze dieren zijn het geheim achter hun bestaan. Grootoogbaarzen zijn op het rif vooral ’s nachts actief. Dan gaan ze op zoek naar hun prooidieren, die vooral uit kleine visjes en garnalen bestaan. Met hun enorme lichtgevoelige ogen zijn ze geduchte jagers. Toch jagen ze ook wel eens overdag, maar niet zo veel.

Goed luisteren

Grootoogbaarzen kunnen geluid maken. Er zijn veel meer vissen die met geluid communiceren. Zo is het bekend dat onder andere zeepaarden, rifbaarsjes, anemoonvissen en keizersvissen geluid kunnen maken. Het is gelukkig niet zo lawaaierig onderwater als boven water, maar tikkende en knorrende geluiden hoor je wel eens. De grootoogbaars heeft speciale spieren aan de buitenkant van de zwemblaas zitten. De zwemblaas is een met gas gevulde ruimte in de vis. Via het bloed kan de vis er gas in en uit laten lopen. Door de spieren aan te trekken, wordt een knarsend geluid geproduceerd, dat op het geluid lijkt wanneer je met de hand over een ballon schuift. Hij maakt dit geluid om aandacht te trekken, maar hij kan ook andere rovers laten schrikken door opeens geluid te maken.

Mooi rood is niet lelijk

In de dierenwereld wordt rood vaak gebruikt om op te vallen of om een waarschuwing te geven hoe gevaarlijk of oneetbaar het dier is. In de zee heeft rood een heel andere functie. Dit is namelijk een camouflagekleur. Zonlicht bestaat uit een combinatie van allerlei kleuren. Dit is mooi te zien aan de regenboog waar water door breking de verschillende kleuren uit elkaar trekt. Als zonlicht in zeewater valt, verdwijnt het rode licht binnen enkele meters. Dus rode vissen vallen op die diepte helemaal niet op: ze worden bruinpaars en vallen weg tegen de rotsen. Zo zie je vaak dat nachtactieve vissen rood zijn. Overdag hangen dit soort vissen ergens onder het koraal en gebruiken zo hun schutkleur. De grootoogbaarzen zijn vaak in de buurt van hun verre neef de soldatenvissen in de rifkloof te zien. Ze zijn nu al gewend om overdag voedsel aan te nemen tussen de drukke medebewoners.