In Even Omzien heeft dhr. van Hooff verteld hoe op 7 april onze Ocean officieel geopend werd. Het was voor iedereen een grandioze dag en degenen die zich met alle voorbereidingen en organisatie hebben beziggehouden konden 's avonds met voldoening constateren dat al hun energie welbesteed was.
Maar in zijn openingstoespraak heeft dhr. van Hooff tegelijk duidelijk verteld dat de Ocean, net als de Bush, Desert en Mangrove, een systeem is dat zich verder ontwikkelt en dat niemand moet denken dat alles nu 'af' is.
Wat gaat er dan nog allemaal gebeuren? Voordat ik daar iets over ga vertellen, laat ik kort nog wat zaken de revue passeren die onlangs zijn gerealiseerd.
De laatste weken zijn tal van zaken zijn toegevoegd aan de presentatie. Neem bijvoorbeeld het geluid. In de lagune hoort u de verre branding met zelfs enkele krijsende meeuwen en zodra u onder water bent verdwenen, hoort u de rustige ademhaling van een duiker. U hoort precies wat u zelf als duiker zou horen: het inademen van de flessenlucht en het uitademen waarbij honderden luchtbelletjes ontsnappen en tegelijk is er ergens boven u nog het gebrom te horen van een scheepsmotor.
Ook zijn er een aantal prachtige themaborden verschenen waarop op heldere wijze wordt getoond hoe bepaalde zaken onder water functioneren en wat er zoal valt te weten over bepaalde dieren. Hoe komt het dat de kleuren onder water veranderen, waarom zwemmen sommige vissen in scholen, hoe eet een kwal, heeft een haai een zwemblaas, enz.
In het dierenbestand is niet zo heel veel veranderd: een paar nieuwkomers in het grote haaienbassin (algen etende vissoorten en slakken) en in de lagune (enkele kleurige soorten) en nog wat extra lichtgevende visjes in het ‘nacht-koraalbassin'. Die laatsten laten zich niet veel zien. Wanneer u geluk heeft, ziet u zwarte visjes die een lichtend groene vlek bij de ogen hebben. Die vlek is een orgaantje waarin bacteriën leven die via een chemische reactie licht kunnen uitstralen. Dat licht gebruikt het visje om prooien te lokken en ook om soortgenoten te vinden. Ze zwemmen graag in groepjes zodat een nachtelijke duiker soms verrast kan worden door iets dat het meest lijkt op een wolkje dwaallichtjes.
In de vorige ZieZoo heeft u gelezen dat in het scholenvissenbassin twee zwartpuntrifhaaien uit Londen waren losgelaten die voortdurend aan de oppervlakte bleven zwemmen. Welnu, ze hebben hun dieptevrees overwonnen en zijn nu gelukkig ook van opzij te bewonderen. De scholenvisjes blijven netjes uit hun buurt en alles ziet er uit zoals we ons dat voorstelden. Toch was dit niet de laatste verandering. Vlak voor Pasen hebben we de eerste koeneusroggen uit de quarantaine overgeplaatst naar dit bassin. Deze roggen zijn heel actieve zwemmers met een eigenaardige stompe neus. In de quarantaine hebben ze geleerd om van een voerstok te eten zodat we kunnen voorkomen dat de haaien al het voer voor hun koeneus wegkapen. Zodra de laatste roggen in de quarantaine het kunstje ook kennen mogen ze ook over.
Nu iets over de komende ontwikkelingen. Vlak voor de officiële opening was er vrijwel elke dag een aantal duikers te zien die in het Levende Rif Bassin druk bezig waren met het monteren van stenen. In dit enorme bekken (750.000 liter) waren al vele tonnen maansteen langs de wanden en op de vrijstaande rotsen gemonteerd maar er op en ertussen moesten nog evenzoveel tonnen levende steen stuk voor stuk worden vastgezet. U begrijpt dat dit de nodige tijd vergt en op dit moment zijn we er zelfs nog steeds niet mee klaar. Maar met de introductie van de eerste levende stenen was er dus rifleven in de bak en dat betekent dat de eerste processen van start gingen. Met de sterke lampen boven en de krachtige stroming in het aquarium was in de kortste keren elke steen overgroeid met kleine bruine algjes. Watercontrole wees uit dat er geen ammoniak of nitriet in het water aanwezig was zodat we veilig de eerste vissen en slakken los konden laten om de algen te gaan eten. Tegelijkertijd waren er met de levende stenen ook al tal van glasanemonen gegroeid. Dat lijkt aardig maar deze soort kan nogal woekeren en is bekend vanwege zijn sterke netelgif waarmee hij onverwante buurpoliepen wegconcurreert. Dus eigenlijk willen we hem liever niet. Daarom zijn ook al meteen maar wat pincetvissen losgelaten die erom bekend staan dat ze graag glasanemonen eten. Sterker nog, wanneer deze vissen geen anemonen kunnen eten, is hun overlevingskans beduidend kleiner.
Deze voorbeelden geven prachtig aan hoe we met dit bassin verder gaan. Telkens wanneer er een bepaalde ontwikkelingsfase is bereikt, worden er weer nieuwe dieren geïntroduceerd die op dat moment de juiste omstandigheden aantreffen om zonder al te veel hulp van ons te overleven. Uiteindelijk hopen we zo succesvol te zijn dat er een ecosysteem uit groeit dat vrijwel zonder ingrepen door de mens (voedering, filtratie, uitdunning) in evenwicht blijft. Uiteraard is dit een doel dat niet zonder slag of stoot bereikt of benaderd zal worden, als we al ooit zover zullen komen. Op de infoborden bij het bassin staat beschreven en getekend hoe wij denken dat het proces zal gaan verlopen zodat u zelf kunt bepalen hoever we op die weg al zijn gevorderd. Maar wees er wel op voorbereid dat er op elk moment processen op gang kunnen komen die tijdelijk afwijkingen van de ideale gang van zaken veroorzaken. Ook moet iedereen beseffen dat we dus niet in een paar maanden een prachtige heldere bak met uitbundige koralengroei en rijk vissenleven zullen realiseren. We moeten er met elkaar het nodige ecologische geduld bij hebben. Via ZieZoo zullen we u zoveel mogelijk op de hoogte houden van al onze rifavonturen.
De jonge luipaardhaai die op 5 januari 2024 uit het ei is gekomen, is het resultaat van ongeslachtel…
5 augustus 2024
De collectie in de ‘Kleine Oceaan’ – het bassin aan de linkerhand vóór de roggentunnel - heeft naast…
30 mei 2024
Dinsdag 12 maart 2024 vertrekken 82 zachte koralen, 5 steenkoralen en 6 zeeanemonen vanuit onze dier…
12 maart 2024