Er zijn jonge Borneose rivierschildpadden! Een onverwacht snel en prachtig resultaat van een reddingsactie waarbij in 2001 tienduizend schildpadden in Hongkong in beslag genomen zijn.
Er zijn jonge Borneose rivierschildpadden! Een onverwacht snel en prachtig resultaat van een reddingsactie waarbij in 2001 tienduizend schildpadden in Hongkong in beslag genomen zijn.
Het werd een huzarenstukje van de internationale dierentuinwereld toen die rond de jaarwisseling bliksemsnel moest reageren op de noodkreet uit Hongkong dat duizenden schildpadden met spoed een goed onderkomen moesten krijgen. Na efficiënt optreden van onder meer deskundigen uit Blijdorp zijn er op 16 januari 2002 bijna duizend dieren naar Europa gekomen. Enkele honderden werden eerst opgevangen in Blijdorp en Burgers’ Zoo om daar onderzocht en opgelapt te worden. De meeste dieren zijn daarna doorgereisd naar andere Europese dierentuinen.
Voor de Europese dierenparken was de actie aanleiding een gemeenschappelijke campagne op te zetten om geld de bescherming van schildpadden in te zamelen en om bezoekers over de uitroeiing van deze dieren te informeren. De campagne is ShellShock genoemd en loopt tot september 2005. In de ZieZoo van mei 2005 is hier al een artikel aan gewijd.
Een van de soorten die in bij ons terecht was gekomen, was de Borneose rivierschildpad. Het waren er 35. Ze waren er beroerd aan toe omdat ze met grote vishaken waren gevangen. De meeste hadden die haak nog ergens in hun lijf zitten. Op röntgenfoto’s bleken veel haken onbereikbaar zonder zware operaties. Gezien de conditie van de dieren is daar van afgezien. Schildpadden zijn vaak uiterst taaie dieren die veel ellende kunnen overleven. Maar waar lagen de grenzen? Hoewel er een aantal dieren is overleden, ging er na korte tijd toch een aantal eten. Ze bleken vrijwel alles te lusten en met hun enorme bekken hapten ze naar alles wat ze aangeboden kregen: banaan, vis, garnaal, hondenbrokken, etc.. Nauwkeurig werd het gewicht bijgehouden en na verloop van maanden waren de meeste dieren zover dat ze uit de quarantaine konden. De schilden waren natuurlijk nog niet geheeld maar ze waren intensief behandeld met medicijnen en enkele dieren hadden zelfs een vishaak uitgepoept!
In Europa zijn momenteel 77 overlevende Borneose rivierschildpadden: 13 mannen en 64 vrouwen. Omdat ze zo groot worden en ook nog eens bekend staan als nogal vechtlustig konden maar enkele dierenparken deze soort opvangen. Maar omdat er zo weinig mannen waren en er met de dieren gekweekt moest worden, had het geen zin om overal wat losse vrouwtjes onder te brengen. Burgers’ heeft toen in overleg met Blijdorp en de inmiddels benoemde stamboekhouder in Praag besloten de hele resterende Arnhemse groep bij elkaar te houden en ze in de mangrovehal onder te brengen. Daar hadden ze volop ruimte en qua biotoop pasten ze daar ook het best.
Het zijn forse dieren die veel aandacht trekken. Onlangs hadden we een kans om een aantal dieren te wegen. Een mannetje bleek intussen gegroeid van 14,5 kilogram naar 21,5 kilogram, een toename van bijna 50%! Ze doen het dus goed bij ons, maar zouden ze ook gaan kweken?
Op 28 februari van dit jaar trof een verzorger op het legstrandje (met bodemverwarming) dertien eieren aan. Te gek! Na drie jaar al eieren! Helaas waren er twee gebroken, maar zouden de overige elf bevrucht zijn? In een speciale couveuse werd elk ei in een apart vochtig bakje gelegd. Hoe lang moesten we wachten? Niemand wist het en we konden er weinig informatie over vinden. Inmiddels was er op 1 maart zelfs nog een tweede legsel gevonden (twee eieren) en een dag later is er nog een ei in het bassin aangetroffen. Toen de eieren na verloop van tijd geschouwd werden, wat niet meeviel met zo’n dikke eischaal, leek zich bij een aantal iets te ontwikkelen maar het was nog niet veel. Het was ook niet duidelijk. Was het een levend embryo, een afgestorven kiem of misschien zelfs een rottende massa?
In april lazen we dat in een dierentuin in Randers (Denemarken) vier van deze schildpadden waren uitgekomen. Zij hadden gelezen dat de broedduur 90-110 dagen zou zijn, maar bij hen had het twintig dagen langer geduurd. Ze hadden uiteindelijk zelf de eieren maar geopend uit angst dat de diertjes er niet op eigen kracht uit zouden kunnen komen. Onze eieren waren toen al bijna twee maanden bebroed en het zag het er niet naar uit dat er zich al kleine schildpadjes ontwikkelden. De maximumtijd van vier maanden verstreek en er was nòg niets gebeurd. We hadden aanvankelijk bij een wat lage temperatuur gebroed. Dat zou voor wat vertraging in de ontwikkeling kunnen hebben gezorgd. Het wachten duurde voort.
Op 25 juli werd het geduld dan toch beloond: na vijf maanden! Op eigen kracht bleken er twee eieren ‘aangepikt’. Jonge schildpadden hebben net als vogeltjes een soort eitand op hun neus waarmee ze de schaal openbreken. Iedereen die hier aan mee had gewerkt, kreeg een kick bij het zien van de kleine kopjes die uit het ei tevoorschijn kwamen. Veel haast hadden ze niet….Ze hebben er meer dan een dag over gedaan om uit de schaal te komen.
Op 11 augustus werd de vreugde compleet toen er, tot verbazing van iedereen nog eens zeven jongen in de Mangrovehal werden gevonden. Ze zwommen er rond tussen de volwassen dieren! Na speur- en graafwerk vonden de verzorgers de plaats waar de eieren op het strand begraven hadden gelegen. Natuurlijker kan het niet! Op het moment zwemmen er dus achter de schermen negen jongen rivierschildpadjes in Burgers’ Zoo.
Aan deze boreling had de ooievaar flink te tillen: een pasgeboren zeekoe weegt zo’n 18 tot 25 kilo!…
17 januari 2024
Op 20 september 2023 is er een Caribische zeekoe geboren in Burgers’ Zoo Caribische zeekoeien leven…
20 september 2023
De vieroogvis (Anableps anableps), ook wel vieroog genoemd, is terug in de Mangrove. Deze vissen ken…
19 september 2023