Niet zomaar een bordje

In een dierenpark ontdekken bezoekers niet alleen dieren. Het staat er ook vol met borden: wegwijzers, verkeersborden, informatieve borden en educatieve borden. Bij Burgers’ Zoo staan ze er in allerlei soorten en maten en het is zeker geen chaotische verzameling. Het materiaal, de maat, de vorm en de informatie in tekst en beeld zijn bewust gekozen: achter elk bord zit een filosofie.

Bij de opmaak van de naamborden is bewust gekozen voor een bepaald lettertype en een bepaalde lettergrootte. Dat geldt ook voor de inhoud van de tekst: een informatieblok over gewicht, leeftijd en voortplanting en een informatieblok over voorkomen, voedsel en bijzondere wetenswaardigheden zijn volgens een vast patroon geordend. Over de dieren en hun leefomgeving is altijd veel meer te vertellen dan dat er ruimte is op de naamborden.

Voor een aantal dieren is er daarom naast het naambord een extra themabord gemaakt. Dit kan natuurlijk niet bij alle verblijven… je moet tenslotte door de borden nog wel het bos (en de dieren) kunnen blijven zien!

De borden in de verschillende eco-displays van Burgers’ Zoo hebben bewust allemaal een eigen stijl gekregen. Als eerste eco-display werd de Bush geopend, een enorm verblijf waar veel dieren samenleven. Het plaatsen van naamborden heeft hier alleen zin bij die dieren die min of meer plaatsgebonden zijn. Deze naamborden zijn iets uitgebreider dan in de rest van park en hebben een voor de Bush aangepaste achtergrondkleur. Alle andere borden in de Bush, het Bush Restaurant en het Safari Restaurant (onder andere de wegwijzers) zijn van hout gemaakt, omdat het gebruik van natuurlijk materiaal hier heel goed past.

Voor de Desert geldt min of meer hetzelfde: ook hier zijn de borden in en bij het restaurant van hout en staan er alleen naamborden op plaatsen waar het betreffende dier of plant te zien is. Anders dan de Bush is de Desert een open ruimte, waar naamborden een storend element zouden kunnen zijn. Er is daarom gekozen voor transparante borden met witte opdruk. De herkenningsborden voor de dieren zijn wel gedrukt, maar hangen tegen dichte wanden.

In de Ocean is het weer anders. Net als in alle andere aquaria is het gebruik van lichtbakken het meest voor de hand liggend. De verlichte dia’s zijn zo opgemaakt en geplaatst dat ze de aandacht voor de heldere aquariumbakken niet verstoren. De tekeningen hebben een donkere achtergrond en voor de teksten is een iets getint en smal lettertype gekozen, zodat het geheel niet te schreeuwerig wordt.

In de Safari zijn we een aantal jaren geleden bij de leeuwen en cheeta’s begonnen met de lijn die we voor deze eco-display in gedachten hadden. Ook hier zijn de borden zelf van natuurlijk materiaal (hout) en zijn de tekeningen met pastelkrijt rechtstreeks op het hout aangebracht. Omdat de borden hier in vrij donkere nissen hangen (die niet goed aangelicht kunnen worden zonder storende reflectie te geven), zijn tekst en tekeningen redelijk groot. De naamborden op de loopbrug langs de savannevlakte zijn recenter en zoals alle andere borden vanuit een digitaal bestand gemaakt, met een houtprint als achtergrond.

En nu dan de Rimba. Geen echt overdekt eco-display, maar toch een op zich staand project binnen de rest van het park. En ook hier hebben de naamborden hun eigen uiterlijk gekregen. De staanders waar de borden tussen hangen zijn als bamboe vormgegeven en de speelse vorm van de borden is hiervan afgeleid. De achtergrondkleur komt overeen met de naamborden in het park, maar in de Rimba is er een lemen structuur aan toegevoegd. De tekeningen zijn gemaakt van pastelkrijt, maar zijn daarna ingescand en gedigitaliseerd.

En nou vraagt iedereen zich altijd af: “Op een gegeven moment is toch alles getekend en van borden voorzien…?” Niet dus! De dierentuin is een dynamische wereld en bebording vaart daarin mee: de collectie verandert, nieuwe projecten worden gerealiseerd, nieuwe ontdekkingen gedaan, nieuwe acties opgezet…en dat alles leidt ook tot nieuwe informatieoverdracht!