Jonge dieren

Als u dit leest zal het nieuwe jakhalzenverblijf in gebruik genomen zijn. Het verblijf vindt u tussen de Sri-Lanka panters en de rendieren. Het heeft dezelfde fraaie constructie als het panterverblijf en vormt daarmee nu een geheel.

Als de jakhalzen de beplanting een beetje de kans willen geven, zullen ze hier een omgeving krijgen die hen best zal bevallen, en ze zullen er ongetwijfeld veel beter tot hun recht komen dan in de verblijven die ze tot nog toe bewoonden. Hopelijk zetten de dieren hier de traditie voort en zullen ze ook in de toekomst geregeld voor jonkies zorgen.

Lam

Lammetjes horen bij het voorjaar, en dat is ook zo in Burgers' Zoo. De enige schapensoort in ons park, de Noord-Amerikaanse dikhoornschapen hebben net als andere jaren weer voor nageslacht gezorgd. Het eerste lam van dit jaar zorgt al voor flink wat leven in de brouwerij. Binnenkort wordt het pas echt feest, want als het goed is worden er binnenkort nog een paar lammeren geboren.

Gilamonsters

Vorig jaar kregen we een fraaie groep gilamonsters, de giftige Noord-Amerikaanse woestijnhagedissen, van onze collega's van Randers Regnskov in Denemarken. We hadden al twee van die dieren, die te zien zijn in één van de verblijfjes in de tunnel tussen Desert en Bush. Jammer genoeg is het vrouwtje van dat paar niet meer vruchtbaar. Ook voor deze dieren is er een Europees fokprogramma, en we willen zeker ons uiterste best doen om daar een bijdrage aan te leveren. Als eerste stap hebben we in de rots van de Desert waarin ook de kitvossen leven een nieuw verblijf gemaakt voor deze soort dat in al hun behoeften moet voorzien.

Ren

We hadden al een tijdje de wens om in het safaripark een ren te bouwen waarin we dieren naar buiten konden laten die om de één of andere reden niet de grote vlakte op konden. Het kan dan bijvoorbeeld gaan om dieren die net geboren zijn en nog wat extra bescherming nodig hebben, of om dieren die zich agressief territoriaal gaan gedragen en daarmee een bedreiging vormen voor andere dieren.

Die ren is nu klaar, en hij wordt nu eerst bewoond door een groepje giraffen. Onze fokhengst Aristoteles (Arie dus) staat apart van de kudde, om plaats te maken voor zijn opvolger Cas, die inmiddels geslachtsrijp zou moeten zijn. We hebben in de kudde nu diverse volwassen dochters van Arie en we willen er zeker van zijn dat het volgende jong van Cas is. Arie staat intussen niet alleen. Hij heeft gezelschap van twee giraffendames met hun pasgeboren jongen. Omdat veel van onze giraffen, ook de volwassen dieren, de onhebbelijkheid hebben dat ze melk drinken bij een moeder met een pasgeboren jong, houden we moeders met hun jongen de eerste drie maanden apart. Dat doen we al jaren en daarmee hebben we erg goede ervaringen. Het is ook niet onnatuurlijk, want ook in het wild zonderen giraffenvrouwtjes zich kort voor de geboorte af van de kudde en komen pas terug als het jong al wat groter is.

Nu kunnen we die hele kleine giraffenjongen ook naar buiten laten. Prima voor de giraffen, en natuurlijk ook leuk voor het publiek.

Jong?

Waarom wordt er in deze rubriek zo vaak melding gemaakt van jonge zoogdieren, en veel minder van jonge vogels? En waarom zijn er in het dierenpark ook vrij weinig jonge vogels te zien? De verklaring is heel simpel. De meeste vogelsoorten zijn nestblijvers. Ze worden door hun ouders gevoed en verzorgd tot ze uitvliegen. Vaak zijn ze dan nauwelijks meer te onderscheiden van hun ouders. Voor het publiek is er dan ook niet veel zichtbaar van zulke jongen.

Op de foto hierbij staat bijvoorbeeld een net uitgevlogen rosékaketoe, één van de drie die dit voorjaar uitkwamen. Je moet echt weten waarop je moet letten om dit dier als jong te kunnen herkennen. Door de successen met deze karakteristieke Australische vogelsoort is er in de fazanterie nu een hele vlucht van deze papegaaien te zien, zoals ze ook in Australië leven en daar soms zelfs echte plagen vormen.

Meervallen

Sinds kort is er een opvallend groepje bewoners in de Lagune van Burgers' Ocean bijgekomen. Het zijn jonge gestreepte meervallen. Juist de jongen van deze soort vormen opvallende, enorm dichte scholen. Als een bal friemelende visjes bewegen ze zich over de bodem van de lagune. Ze dragen gemene gifstekels aan hun vinnen en een rover bedenkt zich wel tweemaal voor hij een poging doet om zulke prooien te vangen. Als ze volwassen worden gaan de meervallen elk hun eigen weg.