Wat gebeurt er allemaal in onze dierentuin?
De jonge dieren ren in het Safaripark is de laatste tijd aardig vol geworden. Al een tijdje liep vrijwel de hele kudde ellipswaterbokken daar, in afwachting van de jongen van dit jaar. En die zijn er nu; vijf maar liefst. Als ze heel klein zijn blijven de jongen gewoon in de stal liggen terwijl de moeders met de kudde naar buiten gaan. ’s Avonds zoeken die hun kroost weer op. In de natuur gaat het net zo. De jongen liggen ergens tussen het hoge gras of het struikgewas verscholen en krijgen maar een paar keer op een dag even kort bezoek van hun moeder. Er wordt alleen even gedronken. Al gauw gaan de jongen wat meelopen met hun moeder. Vanaf dat moment kunnen ze in het Safaripark mee naar buiten.
Waarschijnlijk kunt u bij uw volgende bezoek een nieuw soort kangoeroe in het kangoeroeverblijf aantreffen. Half september arriveren er namelijk, als alles goed gaat, moeraswallabies uit een paar andere dierentuinen. Deze soort is veel minder algemeen in dierentuinen, maar er bestaat een Europees stamboek voor. Daardoor zal het niet zo moeilijk zijn om een plekje voor de nakomelingen te vinden, zoals dat ieder jaar weer het geval was bij de Bennett wallabies. Moeraswallabies komen uit Oost-Austalië; ze zijn iets kleiner dan Bennett wallabies en in de volgende ZieZoo stellen we ze uitgebreid aan u voor.
Om in elk nummer van Ziezoo weer de geboorte van een nieuw nest stokstaartjes aan te kondigen. Toch blijven ze erg leuk en nog niet eerder werden er zes jongen grootgebracht. Ook de groepsgrootte van 17 exemplaren werd nog niet eerder bereikt.
Het lijkt er ook op dat de jongen zich steeds vroeger laten zien. Of het nu aan het warme weer lag of aan een groeiende nonchalance van de ouders weten we niet, maar dit keer waren de jongen zelfs nog blind toen ze al tussen het gras rondscharrelden.
Sinds 1998 waren er geen zeehondjes meer geboren in ons park en we hadden de hoop dat dit groepje in de huidige samenstelling nog eens voor jongen zou zorgen eigenlijk al opgegeven. En toen lag er begin juli opeens een kerngezond pasgeboren zeehondje in het verblijf. Zoals voor gewone zeehonden gebruikelijk kon het diertje al direct zwemmen. Ook op het wad moeten ze immers al bij het eerstvolgende hoogwater ‘aan de bak’. De voor andere soorten jonge zeehonden zo typische witte wollige vacht, verliezen gewone zeehondjes meestal vlak voor of net na de geboorte. Die vacht is niet geschikt om ermee het water in te gaan. Bij de andere soorten blijven de jongen nog een tijdje op het droge.
Sinds enige tijd krijgt een van de chimpansees per week een aantal zelfgemaakte bonbons voorgeschoteld. Hoe zit dat nu eigenlijk? Waarom is dat? Het gaat om een van de volwassen vrouwtjes, Marka, en zij is misschien wel één van de meest achterdochtige chimpansees die erbij zit. Als je haar medicijnen moet geven moeten de verzorgers werkelijk alle trucs uit de kast halen. Verstoppen in een banaan, oplossen in zoete sapjes en soms is zelfs een negerzoen de plek om een medicijn in te verbergen, alles is wel eens uitgeprobeerd. De laatste innovatie is nu een bonbon. Het recept is simpel: chocolade (pure!) smelten in de magnetron, de pilletjes verpulveren en toevoegen aan de nog vloeibare chocolade. De chocolade dan gieten in een papieren vormpje en voilà: de bonbon moet alleen nog even hard worden en kan gevoerd worden. Inmiddels vindt ze het zo lekker dat er geen twijfel over mogelijk is wie de bonbon zal opeten! We weten dan ook zeker dat ze de juiste dosering binnen krijgt. Hopelijk zal ze niet al te chagrijnig zijn als ze de medicijnen niet meer nodig heeft en dus ook geen chocoladebonbons meer zal krijgen…
Op het chimpansee eiland is sinds enige tijd een takkenberg gemaakt door de verzorgers. De laatste tijd is er veel tijd en aandacht gegeven aan het maken en onderhouden van goede contacten met allerlei mensen die takken in en rond Arnhem snoeien. Zo krijgen we regelmatig via onder andere de Gemeente Arnhem takken aangeboden. Zo simpel als het lijkt, is het niet. De dieren in de dierentuin krijgen niet zomaar takken te eten want veel zijn giftig of niet goed verteerbaar. En sommige vinden ze gewoon niet lekker! Omdat er de laatste tijd veel takken voorhanden waren is er een bergje opgericht waardoor de chimpansees altijd even een vers takje kunnen gaan eten. Een soort cafetaria dus….. En als de takken niet meer vers zijn kun je ze altijd nog gebruiken om er een ander mee te pesten. Multifunctioneel dus zo’n berg.
In de Desert is een heuse Europese primeur te bewonderen! Voor het eerst in de geschiedenis van Europese dierentuinen is Burgers’ Zoo erin geslaagd om een jonge renkoekoek door de ouders te laten uitbroeden en groot te brengen. Een unieke gebeurtenis dus. U kunt nu nog net het verschil zien tussen de ouders en het jong, maar dat duurt niet lang meer… Inmiddels zitten pa en ma trouwens al weer op eieren en is zelfs al gezien dat het jong ook op het nest de eieren aan het draaien was! Wie weet wat er dus nog gaat komen.
Koninklijke Burgers’ Zoo is door Michelin bekroond met twee Michelinsterren. In de Michelin Reisgids…
26 september 2024
Indrukwekkende draken, eenhoorns, centauren, boomnimfen, sfinxen, zeemeerminnen en talloze andere be…
5 september 2024
Stichting Future For Nature (FFN), gevestigd in Burgers’ Zoo, zet zich in voor het belang van natuur…
3 september 2024