Het is zomer en dus zijn er ook dit jaar weer veel jonge dieren geboren in ons park.
Het wordt steeds gezelliger in het stokstaartenverblijf. Er zijn nu weer vijf jongen geboren. Dit keer werden de jongen niet, zoals gebruikelijk netjes in het daarvoor bestemde werpkistje in het binnenverblijf geboren, maar in een zelf gegraven holletje in het buitenverblijf. Misschien dat het daardoor kwam dat de jongen dit keer al heel klein voor het eerst te zien waren. Het was toen ook nog erg koud, en met hun haren recht overeind (kippenvel) zagen ze er nòg pluiziger uit dan gebruikelijk. Het is nauwelijks voor te stellen dat het nog maar een dik jaar geleden is dat het fokstel dat aan de basis van dit groepje staat aan elkaar werd voorgesteld. Ze hebben al drie keer voor jongen gezorgd en er zullen er vast nog meer komen dit jaar. De oudere jongen helpen druk mee bij de zorg voor de kleinsten, zodat ook grote nesten nu probleemloos groot worden.
Voor het eerst in het vorig jaar in gebruik genomen vernieuwde verblijf hebben de zadeljakhalzen voor nageslacht gezorgd. In de speciale werpkist in één van de binnenverblijven in het ‘pantershuis’, werden maar liefst vijf jongen geworpen, die al snel door de ouders meegenomen werden naar een zelf gegraven hol in het buitenverblijf. Inmiddels zijn de puppies regelmatig te zien en is het vaak een drukte belang, tot ze uitgeput van het ravotten een rustig hoekje opzoeken of even in hun hol kruipen. Meestal duurt dat niet lang en begint het geren weer van voren af aan.
In Ziezoo proberen we u altijd zo actueel mogelijk op de hoogte te houden. Jonge dieren worden zo snel mogelijk na de geboorte gemeld. Een uitzondering daarop vormen de geboortes van wallabies. We weten gewoon niet precies wanneer deze buideldieren hun jongen krijgen. Bij de geboorte is het jong nauwelijks groter dan een hommel. Hij is naakt, blind en mist de parmantige puntoortjes nog. Opvallend is ook dat de voorpoten dan nog veel verder ontwikkeld zijn dan de achterpoten. Bij volwassen wallabies is dat natuurlijk helemaal omgekeerd. Met hulp van die voorpootjes kruipt het net geboren wallabietje door het ‘bos’ van zijn moeders vacht en baant zich een weg naar de buidel. Daar zuigt hij zich vast aan één van de tepels en vervolgt zijn ontwikkeling. Het duurt dan nog maanden voor de eerste tekenen van het jong zichtbaar worden. De buidel lijkt wat zwaarder te worden, er is wat beweging in te zien en uiteindelijk komt er zo nu en dan een klein kopje uit de buidel steken. Op dit moment zijn er regelmatig jonge wallabies te zien. De oudsten komen zelfs al regelmatig uit de buidel. Hoeveel jongen er precies zijn is moeilijk te zeggen. De moeders lijken toch wel erg op elkaar en de jongen laten zich bijna nooit allemaal tegelijk zien. Er zijn er nu al eens vier tegelijk gezien maar misschien zijn er nog wel meer.
We waren in het vorige nummer zo enthousiast over de geboorte van jachtluipaarden, voor het eerst sinds jaren in ons park, dat we het u direct wilden laten weten, ook al vond de geboorte vlak voor de deadline van Ziezoo plaats.
Helaas hebben ze het niet gehaald. Van de drie jongen was er één direct al erg zwak en het was niet verbazend dat die al snel stierf. Waarom de andere twee het niet haalden weten we niet zeker. Jachtluipaarden hebben net als veel andere roofdieren de gewoonte om jongen die dood gaan op te eten. Daardoor is het niet mogelijk zulke jongen nog te onderzoeken. Het is bekend dat jachtluipaarden, die normaal vrij grote nestjes krijgen, ophouden met de productie van moedermelk als er maar één jong geboren word (of overblijft). Misschien dat voor Agathe twee jongen ook al te weinig was om de melkproductie op gang te houden.
Inmiddels zijn er twee jachtluipaard vrouwtjes uit Denemarken bijgekomen. De kans is daarmee groot dat het binnenkort toch zover komt dat u jonge jachtluipaardjes in Burgers’ kunt zien.
In het vorige nummer is een vrij domme fout geslopen in het stukje over het uitkomen van jonge zeepaardjes.
De kleine visjes verbergen zich natuurlijk niet tussen de stekels van een zeeanemoon. Hoewel zeeanemonen net als kwallen netelcellen hebben en daarmee kunnen ‘prikken’, hebben ze zeker geen stekels. Bedoelt werden natuurlijk de stekels van zee-egels.
Op het eiland in de flamingovijver is het dit jaar weer een drukte van belang. Er wordt genesteld, gebroed en vooral gekibbeld. Het hele eiland staat vol met nestkegels, door de vogels zelf gebouwd van klei, waar tegenwoordig wat plantaardig materiaal door heen gemengd wordt. Op het moment dat dit geschreven wordt, liggen er al zestien eieren op de nesten.
Vorig jaar is er niet veel van nestelen gekomen. Tot die tijd hadden we zowel Chileense als Europese flamingo’s in de groep. Er werden tot onze ergernis steeds meer kruisingen geboren, en we besloten dan ook verder af te zien van het houden van Chileense flamingo’s en ons op Europese flamingo’s toe te leggen. Bij collega dierentuinen werden de vogels geruild en toen moesten de vogels natuurlijk even aan de nieuwe situatie wennen. Inmiddels hebben de meeste dieren weer een partner en we kijken gespannen uit naar de eerste kuikens.
Overigens zijn de flamingo’s er dit jaar wat vroeger bij dan andere jaren. Door een mankement aan de schakelklok die het licht in het binnenverblijf regelt, dachten de vogels dat het voorjaar in aantocht was, toen het volgens de kalender nog echt winter was.
Nadat dwergnijlpaard Tana vertrokken was naar een nieuwe dierentuin in Portugal, kregen we de mogelijkheid om twee van de drie buitenverblijven voor de dwergnijlpaarden samen te voegen en zo meer ruimte voor ons mannetje Rambo te maken. De vijver werd hersteld en opgeknapt er werd gras gezaaid en er komen planten die het verblijf een exotischer uiterlijk moeten geven. Voor zijn buurvrouw Paula blijft alles voorlopig bij het oude.
De vier nieuwe basterdgemsbokken, waarvan we in het vorige nummer konden melden dat ze gearriveerd waren, hebben inmiddels hun plaats op de savanne ingenomen. De eerste kennismaking met de andere bewoners verliep zonder problemen, al lijken met name de gnoe’s deze nieuwkomers wel even duidelijk te willen maken wie hier de oudste rechten hebben.
Een reusachtige roodkleurige draak met een lengte van 5,3 meter, een vleugelspanwijdte van 5,5 meter…
8 uur geleden
Koninklijke Burgers’ Zoo is door Michelin bekroond met twee Michelinsterren. In de Michelin Reisgids…
26 september 2024
Indrukwekkende draken, eenhoorns, centauren, boomnimfen, sfinxen, zeemeerminnen en talloze andere be…
5 september 2024