Plek in het dierenrijk

Pekari’s behoren tot de evenhoevige dieren. Ze lijken qua uiterlijk best veel op onze wilde zwijnen, maar ze tonen afwijkende kenmerken zoals een andere bouw van hun kiezen en hun verteringstelsel. Daarom worden ze in een eigen familie geplaatst. In Burgers’ Zoo zijn de halsbandpekari’s de enige vertegenwoordigers van de niet-herkauwende evenhoevigen, maar er leven in ons park veel andere evenhoevigen, zoals meerdere soorten herten en antilopen.

Eigenschappen van de Halsbandpekari

Bijzonder gedrag

Bijzonder gedrag

Halsbandpekari’s zijn qua habitat echte allrounders, ze komen zowel in woestijnen voor als ook in het regenwoud. Naar gelang de omgeving passen ze hun gedrag aan. In de droge woestijn rusten pekarigroepen in de overdag in de schaduw, liefst bij een drooggevallen rivier waar het net een beetje koeler is. Tijdens de warme zomers zijn ze in de woestijn bijna uitsluitend ’s nachts actief.  

Wist u dit al over halsbandpekari’s?

  • Op de rug hebben pekari’s een geurklier die op een navel lijkt. Daarom worden ze ook ‘navelzwijnen’ genoemd. Met die klier markeren pekari’s hun territorium, maar ook elkaar. De hele groep draagt dan hetzelfde luchtje, waardoor ze elkaar herkennen.
  • De leden van een groep halsbandpekari’s steunen elkaar onvoorwaardelijk. Als een poema of rode lynx probeert om er één te pakken, gaan ze met zijn allen in de tegenaanval! 
  • Ook bij het opvoeden van de jongen helpen pekari’s elkaar. 
Over de voortplanting

Over de voortplanting

Hoewel er meerdere mannetjes in een groep halsbandpekari’s leven, verwekt over het algemeen alleen het dominante mannetje de jongen. Voor de bevalling trekt zich een aanstaande moeder even terug uit de groep. Al na één dag sluit een moeder zich met haar één tot drie jongen weer aan bij haar groep. 

 Eén met de natuur

Eén met de natuur

De maag van een pekari bestaat uit drie kamers. Nuttige bacteriën in de maag helpen de pekari bij de vertering van vezelrijk voedsel. Daarnaast denken veel biologen dat de speciale maag oxaalzuur in de voeding onschadelijk maakt. Oxaalzuur zit in veel noten en diverse groene planten en een teveel aan oxaalzuur veroorzaakt problemen aan de nieren. Daar hebben pekari’s dankzij hun speciale, goed aangepaste maag dus geen last van!

 Bedreiging en bescherming

Bedreiging en bescherming

Halsbandpekari’s zijn gelukkig niet met uitsterven bedreigd, omdat ze in zo’n groot verspreidingsgebied voorkomen. Hun natuurlijke vijanden zijn bijvoorbeeld poema’s, coyotes en jaguars.  

  • <

    <Onbekend >

    >
  • <

    <Niet bedreigd >

    >
  • <

    <Bijna bedreigd >

    >
  • <

    <Kwetsbaar >

    >
  • <

    <Bedreigd >

    >
  • <

    <Ernstig bedreigd >

    >
  • <

    <Uitgestorven in het wild >

    >
  • <

    <Uitgestorven >

    >
De halsbandpekari’s in Burgers’ Desert

De halsbandpekari’s bewonen in Burgers’ Desert een verblijf dat eruit ziet als een droge rivierbedding: precies het plekje dat deze dieren in de natuur ook zouden opzoeken. Veel bezoekers hebben de indruk dat het verblijf van de ratelslangen zomaar overgaat in het verblijf van de pekari’s… wie echter goed kijkt, zal er zien dat er wel glas tussen zit. Wel zo veilig voor iedereen!
De halsbandpekari’s in Burgers’ Zoo krijgen regelmatig jongen. Ook hier in de Desert is mooi waar te nemen, hoe verschillende groepsleden voor de kleintjes zorgen.